- parens
- 1.
pārens, entis, Part. and P. a., from pareo.2.părens, entis, m. and f. ( gen. plur. parentum and parentium, cf. Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Charis. p. 111 P.; Diom. p. 282 ib.:1.
masculino genere parentem appellabant antiqui etiam matrem,
Fest. p. 151 Müll.; so,Gracchus,
Charis. p. 79 P.) [pario], a procreator, a father or mother, a parent; most freq. in the plur., parents.Lit.: SI PARENTEM PVER VERBERIT... DIVIS PARENTVM SACER ESTO, Lex regia: qui parentem aut hospitem Necasset, Enn. ap. Non. 153, 29 (Trag. v. 239 Vahl.):b.parens tuus,
Cic. Sull. 29, 81; Hor. A. P. 313:illum et parentis crediderim sui Fregisse cervicem,
id. C. 2, 13, 5:alma parens Idaea deum,
Verg. A. 10, 252:an tu reris eum (Orestem) occisā insanuisse parente? etc.,
Hor. S. 2, 3, 134:imperator, qui sibi parentis loco esset,
i. e. entitled to the reverence due a father, Liv. 4, 42, 8; cf.:(Lolliam) privignis parentis loco futuram,
be a mother to them, Tac. A. 12. 2:parentis eam (Darii matrem) loco diligi colique,
Curt. 5, 3, 11:per speciem honorandae parentis,
Liv. 8, [p. 1303] 22, 2; 26, 49, 13.—In plur.:quae (caritas) est inter natos et parentes,
Cic. Lael. 8, 27:parentes cum liberis,
Caes. B. G. 5, 14, 4; Cic. Verr. 2, 5, 42, § 108:opus a parentibus majoribusque meis relictum,
id. Rep. 1, 22, 35:in parentum loco,
id. Planc. 11, 28.— Of animals, a sire or dam, Varr. R. R. 3, 7 fin.:gravida stans,
Plin. 8, 42, 66, § 165; Cels. 6, 6, 39; Stat. Th. 10, 231.—Transf.(α).Grandparents, and, in gen., progenitors, ancestors (parentes, like patres, is used of the generations immediately preceding the present; all ancestors more remote than the grandparents are called majores, Seyffert ad Cic. Lael. p. 260):(β).Siciliam tantum ac Sardiniam parentibus nostris ereptas nostrā virtute recuperaturi essemus,
Liv. 21, 43, 6:appellatione parentis non tantum pater, sed etiam avus et proavus, et deinceps omnes superiores continentur: sed et mater et avia et proavia,
Dig. 50, 16, 51; cf. ib. 2, 4, 4; Fest. p. 221 Müll.; Cic. Inv. 1, 54, 103; Verg. A. 9, 3; 10, 76; 619:si patriam, parentes, antiqua mallent quam dominos et colonias novas,
Tac. A. 1, 59; Dig. 23, 3, 5.—Relations, kinsfolk, kindred (rare and not ante-Aug.):2.solent rei capitis adhibere vobis parentes. Duos ego fratres nuper amisi,
Curt. 6, 10, 30; Lampr. Alex. Sev. 67; Capitol. M. Aur. 5; Flor. 3, 18, 5.—(Whether we are to take it in this sense in Liv 34, 32, 12, is doubtful.) —Trop., a father, founder, inventor, author (class.):me quem nonnulli conservatorem istius urbis, quem parentem esse dixerunt,
Cic. Att. 9, 10, 3:operum parens effectorque,
id. Univ. 11:Socrates parens philosophiae,
id. Fin. 2, 1, 1; cf.:Tullius facundiae Latiarumque litterarum parens,
Plin. 7, 30, 31, § 117; and:Homerus primus doctrinarum et antiquitatis parens,
id. 25, 2, 5, § 11:(Mercurius) curvae lyrae parens,
Hor. C. 1, 10, 6:earum (rerum) parens est educatrixque sapientia,
Cic. Leg. 1, 24, 62.—As an honorary appellation:quid prius dicam solitis Parentis Laudibus,
i. e. Jupiter, Hor. C. 1, 12, 13:Latius,
i. e. Domitian, Stat. S. 1, 2, 178.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.